ഇനി എന്ന് വരും ഇങ്ങോട്ട്??
ഞാന്‍ അര്‍ജെന്റിനക്ക് വേണ്ടി മുറ വിളി കൂട്ടുമ്പോള്‍ , നീ ബ്രസ്സെലിനു വേണ്ടി കൊടി കുത്തി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എല്ലാവരും വാക്ക വാക്ക ക്ക് ഒപ്പം ചുവടു വെച്ചപ്പോള്‍ , നീ കനാന്‍ ന്റെ സംഗീതത്തിനു കാതോര്‍ത്തു . മാധ്യമം തൃശൂര്‍ ബ്യുരോയിലെ രിയാസ്ക സ്പോര്‍ട്സിനെ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത ഒരു മീഡിയ ആക്ടിവിസ്റ്റ് ആയിരുന്നു, വിമ്സി രണ്ടാമ്മന്‍ ആവണമെന്ന് മനസ്സില്‍ പണ്ടേ കുറിച്ചിട്ടിരുന്നു റിയാസ്ക്ക
തൃശ്ശൂരില്‍ നിന്നും ചെന്നയിലേക്ക് ട്രെയിന്‍ കേറുമ്പോള്‍ ആണ് ഞാന്‍ ആ വാര്‍ത്ത കേള്‍ക്കുന്നത് .അന്ന് വൈനേരം രിയാസ്കാ ആരോടും പറയാതെ മരണത്തിനു പിടി കൊടുത്തത് , ആകെ ശരീരം ഒന്ന് വിറച്ചു. യാത്ര ഉടനീളം ആ മുഖം ആയിരുന്നു. ട്രിം ചെയ്തു വെച്ച പൊടി മീശ, ആ പുഞ്ചിരി ചിതറികിടക്കുന്ന മുഖം എന്‍റെ മുന്നില്‍ ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു പ്രത്യക്ഷപെട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു..
ഇന്റെര്‍ന്ഷിപ് കാലയളവിലെ പരിചയമാണ് എന്നെ രിയാസ്കയുമായി അടുപിച്ചത്. ആദ്യ ദിനങ്ങളില്‍ രാത്രി ഡിസ്കിലെ ബോറന്‍ വെട്ടി ചുരുക്കലുകല്ക് അറുതി വരുത്തിയത് വേള്‍ഡ് കപ്പ്‌ ആയിരുന്നു. കയ്യിലെ വാര്‍ത്ത വെട്ടി ചെറുതാകുമ്പോള്‍, എന്‍റെ കണ്ണ് വഴി തെറ്റും,പുറത്ത്‌ സ്ടാണ്ടിലെ ടീവിയില്‍ വേള്‍ഡ് കപ്പ്‌ മത്സരം, രണ്ടിലും ഒരു പോലെ ശ്രദ്ധികുന്നുണ്ടായിരുന്നു ഞാന്‍, ആരും കാണാതെ.. പെട്ടന്നാണ് തൊട്ടടുതിരികുന്ന ആള്കും ഇതേ അസുഖം , അയാളുകും തന്‍റെ കണ്ണുകളെ നിയന്ത്രിക്കാന്‍ ആവുനില്ല,,, അന്ന് ഞാന്‍ കണ്ടു ആ മനസ്സിലെ ഫുട്ബോള്‍ പ്രണയം...ഓരോ കളിക്കാരന്റെയും നമ്പറും, പേരും എല്ലാം അറിയും രിയാസ്ക്കാക് , ഡിസ്കിന്റെ ഒരു മൂലയില്‍ സ്കോര്‍ ഷീറ്റ് കാണാം, അതില്‍ ഓരോ കളി കഴിയുമ്പോള്‍ ഗോളുകളും, സ്കോറുകളും എഴുതി വെക്കും,,,മെസ്സിയും , കാക്കയും നിരാഷപെടുതിയപ്പോള്‍ തന്‍റെ ബ്ലോഗില്‍ ഇങ്ങനെ എഴതി റിയാസ്ക്ക."ദൈവമേ നന്ദി! മെസിയിലും റൊണാള്‍ഡോയിലും ദ്രോഗ്ബയിലും മോഹലസ്യപ്പെട്ട ഞങ്ങള്‍ ഭ്രാന്തിന്റെ വക്കിലായിരുന്നു. തക്കസമയത്ത് നീ ആകാശത്ത് നിന്നിറക്കിയ മന്നയും സല്‍വയുമാണ് ഈ ഫോര്‍ലാന്‍ ..................."അതായിരുന്നു റിയാസ്ക്ക...
തന്‍റെ ഇരിപ്പിടത്തിലേക്ക് കയറുന്നതിനു മുന്‍പ് ഒരു പുഞ്ചിരിയില്‍ മുക്കിയ ഷേക്ക്‌ ഹാന്ടുമായി സഹപ്രവര്‍ത്തകരുടെ കസേരകളിലേക്ക്‌ ചെല്ലും , അതായിരുന്നു സ്വഭാവം, എന്തിനാണ് എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ ഒരു പുന്ജിരിയുമായി നടക്കുന്നത് എന്ന് ഞാന്‍ ആലോജിചിട്ടുന്ദ്, സത്യം,പക്ഷെ ഇങ്ങനെ വേദനിപിക്കനാനെന്നു ഇപ്പോഴാണ് മനസ്സിലാവുന്നത്....
ട്രെയിനിലാണ് രിയാസ്ക വീടിലേക്ക്‌ പോവരുള്ളത്, അന്ന് പതിവ് പോലെ വീടിലെത്തി. നമസ്കരിച്ചു, ഉറക്കത്തിലേക്കു മയങ്ങി, പക്ഷെ ആ ഉറക്കം പിന്നെ ഉണര്‍ന്നില്ല.....
ട്രെയിന്‍ ചെന്നൈയില്‍ എത്തി, പതിവ് പോലെ സെന്‍ട്രല്‍ സ്റ്റേഷനില്‍ തിരക്കുണ്ട്. ഞാന്‍ മുറിയില്‍ എത്തി, എന്‍റെ മെയില്‍ തുറന്നു, പതിവ് പോലെ ഓര്‍കുട്ടും തുറന്നു നോക്കി,പെട്ടനാണ് രിയാസ്കാടെ സ്ക്രാപ്പ് കാണുന്നത്..ഒരു ഇടി മിന്നല്‍ പോലെ ഹൃദയം ഭേദിച്ച് കൊണ്ട്... " ഇനി എന്ന് വരും ഇങ്ങോട്ട്??"
Thursday, October 28, 2010
Wednesday, October 27, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)